Bij Humo stak begin dit schooljaar een interessante bijlage over stripromans. Stripromans? De betere strips voor volwassenen, zeg maar, met literaire kwaliteiten en een afgerond verhaal, meestal in boekformaat, waarbij beeld en woord op virtuoze wijze worden samengebracht. In de bibliotheek noemen we ze doorgaans graphic novels. Ze bestaan in alle kleuren, maten en gewichten. Uit de Humo-folder:
'Striproman' bestrijkt het hele universum tussen de klassiek gestileerde stroken van Marvano en de wild uitwaaierende lay-out van Marc Legendre, tussen de romanachtige hardcovereditie van Pedrosa's Drie schimmen en de slappe stripkaft van Judith Vanistendaels De maagd en de neger, tussen de autobiografische strapatsen van Art Spiegelman en Marjane Satrapi en de fantastische verbeelding van Rosinski & Van Hamme, tussen de bevreemdende grootstadfabel van Schuiten & Peeters en de hyperrealistische banaliteit van Adrian Tomine, tussen de dromerige speeldrift van Randall.C en de bikkelharde realiteit van Joe Sacco en Tardi.
De keuze van Alex Agnew:
Vergane dagen - Robert Kirkman
Rick is politieman in een klein dorp in Kentucky. Op patrouille met zijn maatje Shane wordt hij neergeschoten. Enkele maanden later ontwakend uit coma ziet hij in het ziekenhuis slechts dood en verderf, buiten regeert de horror en wordt hij door zombies als prooi gezien. Horror comic over een apocalyptische wereld waar elk gezag en structuur zijn verdwenen en onverwachte eigenschappen in mensen naar boven brengt.
De keuze van Frieda Van Wijck:
Het dagboek van mijn vader - Jiro Taniguchi
Taniguchi is een vreemde eend in de Japanse stripwereld, die gedomineerd wordt door formule-achtige series. Hij maakt intelligente, gevoelige verhalen, die geschoeid zijn op Europese leest. Zo ook 'Het dagboek van mijn vader'. Het verhaal is eenvoudig: een man keert na jaren afwezigheid terug naar zijn geboortedorp omdat zijn vader is overleden.
De keuze van Roos Van Acker:
SOS S1ngle - Peter de Wit
Nienke, Stella en Fatima zijn de bekendste singles van het Nederlandse taalgebied. Deze populaire dames zijn inmiddels bekend bij een groot publiek. De sterke teksten in combinatie met de zwierige, kleurige tekeningen zorgen voor een heerlijk humoristisch album.
De keuze van Guy Mortier:
Snoopy, Peanuts compleet - Charles M. Schulz
Vanaf 1950 tot aan zijn dood tekende Charles M. Schulz (1922-2000) in totaal 17.897 afleveringen van de Peanuts. Deze zwart-witstrips zijn gesitueerd in een fictieve Amerikaanse buitenwijk. Er komen alleen kinderen in voor en natuurlijk het hondje Snoopy. Hun belevenissen zoals sport, school, hobby's en pesterijtjes verbeeldde Schulz in een dagelijkse strook van steeds vier plaatjes.
De keuze van Bent Van Looy:
De grote slachting 1914-1919 - Jacques Tardi
Op een af en toe humoristisch, soms cynische manier vertelt de Franse soldaat zijn belevenissen tijdens de oorlog in groot detail, waardoor het verloop van de strijd goed te volgen is. Een in groot detail getekend en met veel zorg geletterd verhaal, waarvoor veel onderzoek is gedaan.
De keuze van Saskia De Coster:
Essex County - Jeff Lemire
Het platteland in Canada is ruim, groots, eenzaam en heel koud in de winter. Dat ervaart de jonge hoofdpersoon Lester na het overlijden van zijn ouders. Hij gaat bij zijn kinderloze oom op de boerderij wonen. IJshockey speelt een grote rol in het tweede verhaal, 'Spoken uit het verleden'. In totaal komen vijf verhalen aan bod, die op een markante wijze met elkaar verbonden zijn.
De keuze van An Lemmens:
Fun Home - Alison Bechdel
Autobiografische graphic novel waarin de auteur terugkijkt op haar jeugd in een klein Amerikaans stadje. Haar vader is voor het oog van de wereld een keurige, hardwerkende getrouwde begrafenisondernemer met een passie voor historische restauratie, die van zijn jongensachtige dochter een echt meisje probeert te maken. Maar hij blijkt homo te zijn met een voorkeur voor minderjarige jongens.
0 reactie(s):
Een reactie posten