Dit najaar verschenen twee boeken van jonge Wevelgemse auteurs. In ‘Veerkacht’ kijkt Aagje Vanwalleghem terug op haar carrière als topturnster. Stephanie Coorevits geeft in ‘De romantische komedie’ een bijzondere kijk op de onmogelijkheid van de levenslange romantiek in een relatie.
Stephanie, je boek is erg persoonlijk. Is het het verhaal van jij en je vriend Simeon?
Het is absoluut 100% autobiografisch. Het boek is er gekomen vanuit een soort frustratie betreffende sociale media en hoe iedereen daarop altijd doet alsof alles perfect is. Dat is niet zo en als je denkt dat dat wel zo is, dan word je daar bijzonder ongelukkig van. Ik denk dat ik een redelijk doorsnee relatie heb en het is dan ook de bedoeling van het boek om dat te tonen. Om te zeggen: het is ok om normaal te zijn.
Hoe reageert Simeon en wat vinden de vrienden van het verhaal?
Iedereen reageert heel positief. Maar als ze het niet goed zouden vinden, zouden ze dat wellicht niet recht in mijn gezicht zeggen. Simeon was een beetje bang dat ik hem als een botte neanderthaler zou neerschrijven. Maar hij heeft het boek gelezen en moest toegeven dat dat 'niet echt zo was'. Hij vond het heel grappig. Wat een groot compliment is want Simeon is zelf één van de grappigste mensen die ik ken.
De titel is heel mooi. Dekt hij volledig de lading van wat je met het boek wil?
Dankjewel en eigenlijk wel. Mijn boek is een parodie op romantische komedies. Het begint daar waar de meeste romantische komedies eindigen: wanneer de verliefdheid over is en je 'opgescheept' zit met een langdurige relatie. Dat is niet altijd ideaal maar je kan er dus maar beter mee lachen op die momenten dat het even tegen zit.
Aagje, ook de titel van jouw boek is erg goed gekozen. ‘Veerkracht’ doet natuurlijk spontaan denken aan turnsport. Toch is het geen boek dat een overzicht biedt van je turncarrière. Waarover gaat het?
Het is een boek over vallen en opstaan. Ik heb in de 29 jaar dat ik leef vaak moeten vechten om terug te komen, er weer te staan na blessures en tegenslagen. Veerkracht gaat hand in hand met het al dan niet snel de moed laten zakken. Je mag niet bij de pakken blijven zitten.
‘Veerkracht’ is dus niet alleen een sportief verhaal. Mijn topsportverhaal wordt omgevormd tot een schatkist vol inspiratie voor iedereen die het verschil wil maken in topsport, maar ook in het leven. Talent is één zaak, maar zonder het verwerven van bepaalde skills en denktechnieken kun je nooit doorbreken in een wereld waar elk resultaat staat of valt met een duizendste van een punt.
Ook jij gaat kwistig om met veel talenten, Stephanie… Je bent hobbykok, mediafiguur, columniste, schrijfster…
Ik wil zo veelzijdig mogelijk zijn. Ik ben absoluut niet gelovig maar ik moet altijd denken aan de parabel van de talenten. Ik vind die heel veelzeggend. Ik ga bewust op zoek naar die dingen waar ik goed in ben en probeer die zo goed mogelijk te ontwikkelen. Ik zou het heel jammer voor mezelf vinden om maar één talent te ontwikkelen, dat is zo beperkend. Als mens evolueer je ook, met ouder worden leer je meer over jezelf, ontwikkel je nieuwe aspecten die dan weer nieuwe kansen met zich meebrengen en dat is heel boeiend om te ervaren.
Van talent gesproken. Aagje, jij haalde in 2004 in Athene de finale van de Olympische Spelen. Wat herinner je je nog van je Olympische prestatie?
De sfeer in het Belgische team, de kwalificatiewedstrijd die heel goed verliep maar waar ik tot de laatste seconde moest afwachten of ik de finale had gehaald, de spanningen en ontladingen die zo’n Spelen met zich meebrengen. Opluchting, geluk, teleurstelling worden op zo’n moment extra in de verf gezet. De finale halen op de Olympische Spelen is een ervaring om altijd te koesteren.
Vorige zomer waren er de Olympische spelen in Rio de Janeiro. Hoe beleefde je die?
Ik bekeek deze voor het eerst van op een bepaalde afstand. London 2012 was moeilijker, ik was 3 maanden daarvoor gestopt met turnen. Van Rio heb ik echt genoten. Sport en topsport in het algemeen, kijken naar atleten die het allerbeste uit zichzelf willen halen op het belangrijkste event ter wereld voor topsporters, de emoties die bij zo’n evenement gepaard gaan. Prachtig om te zien.
Momenteel geef ik nog commentaar voor Sporza en volg het reilen en zeilen in turnen op de voet. Ik heb nog contact met de Belgische gymnasten. Ik volg het zeker nog, al is het vanop een bepaalde afstand.
Nu woon je in Oudenaarde. Mis je Wevelgem en je familie? Mis je je thuisland?
Mijn man en ik zijn niet echt mensen om ons hele leven op eenzelfde plek te blijven wonen. We gaan wonen waar de toekomst ons brengt. Oudenaarde is heel fijn om wonen, maar zo was Vlierzele , waar we 5 jaar hebben gewoond ook. In Wevelgem komen we nog wekelijks. De band met het thuisfront is er nog steeds en Noa speelt graag met haar Wevelgemse nichtjes en neefje .
Ik mis wel eens de Braziliaanse mentaliteit en klimaat. De mensen leven er anders. Minder gejaagd, terwijl het ook heel harde werkers zijn. Brazilië is hoe dan ook mijn favoriete reisbestemming.
Stephanie, jij woont momenteel in de Wevelgemse Roeselarestraat. Is dat je ultieme en gedroomde woonplaats?
Ik woon graag in mijn huis maar ben niet per se gehecht aan Wevelgem en al zeker niet aan de Roeselarestraat want dat is nu niet bepaald een idyllische plek. Ik zie me dan ook zeker nog verhuizen in de toekomst. Momenteel heb ik mijn zinnen gezet op Brussel, Gent of Antwerpen. Ik heb geen kinderen, ben nog relatief jong en het bruisende van een stad spreekt me wel aan. Ik denk dat ik voorlopig wel België als uitvalsbasis zou behouden en intussen heel veel wil blijven reizen. Ergens geloof ik dat ik ooit op een plek zal aanbelanden waarvan ik zeg: Ja, dit is het, hier wil ik wonen en hier voel ik me thuis. Ik denk dat dat Italië is, maar Simeon is het daar absoluut niet mee eens.
---
Stephanie Coorevits (1984) werkt als psychologe. Ze is gekend van televisieprogramma’s als ‘De beste hobbykok van Vlaanderen’ en ‘Temptation Island’. Ze schrijft columns over koken en relaties in ‘Dag allemaal’ en 'De krant van West-Vlaanderen'.
Aagje Vanwalleghem (1987) is gewezen topturnster. Ze haalde de Olympische finale in Athene 2004. Nu is ze commentator voor turnwedstrijden bij Sporza, personal trainer en geeft ze lezingen over talentontwikkeling. Ze nam deel aan 'Expeditie Robinson' en 'Eeuwige roem'.
0 reactie(s):
Een reactie posten